اهوراي بي همتاي ما

برای بیست و سه ماهگیت جز این غزل ناب هدیه ای ندارم و یه عالمه حرف از شیرینی های روزافزون تو که کاش برسم بنویسم   من عاشق شب، عاشق چشمان تو هستم آغازترین نقطه ی پایان تو هستم   در من اثر مهر تو یک راز مگوی است من تشنه ی این تابش پنهان تو هستم   ای شعرترین ! سخت ترین قافیه! دریاب! جان غزلی، من غزلِ جانِ تو هستم   در من نفس پاک اهورای تو گل کرد از روز ازل، در پِیِ تو، زآنِ تو هستم   چون گیسوی آویخته بر زمزمه ی باد عمریست که بیتاب و پریشان تو هستم   من شاعر سرگشته ی شبهای جدایی عمریست به این شیوه غزلخوان تو هستم   امشب تو فقط ماه تماشایی من باش من عاشق شب، عاشق چشما...